Powtórka
Wiszące w dół od sufitu ... stare wahadło teraz odpoczywa,
Czas stoi nieruchomo ... - jak żelazo - ... w domu umarłych.
Nasze kruche dusze leżą płacząc, przypieczętowane w uśpieniu i zwinięci w prowadzeniu,
Wszystkie kwiaty tu są pyłem, ale możemy nadal przypomnieć ich zapach.
W brudzie, rozkładzie i niesmaku noga mężczyzny leży klękając,
Płacząc sparaliżowany, przez jego umysł ... - na wpół pochowany, jeszcze nadal oddychając.
Jego wargi są miękkie jak pył i tak zimne ... zimniejsze niż śnieg;
Zmieszany z kurzem spadł, w całości sparaliżowany przez ciało i kość.
"Wybacz nam, proszę, tak długo jesteśmy upadli",
Drżąca padlina unika światła, opadłego nieba
Starożytnych ciał, ciemnej gwiazdy w opadłym niebie.
"Płyną moje łzy !" , anioł powiedział,
On wymusił uśmiech, skłonił głowę,
Jak dużo zażyczył by sobie, że mógłby umrzeć ... -
Rozdarte jego stare skrzydła z westchnieniem.
