Memalon
Kto jest starcem, który napełnia
moje serce największym bólem,
jednak jego imię pozostaje nieusłyszane?
Patrzę na ciebie i prawdziwe łzy potrząsają
moim wiecznym Światem Saturna.
Kto jest starcem, którego
obraz spalał się na dnie mej duszy?.
Pchniesz mnie z powrotem i podnosisz mnie w górze,
sprawdzian dla obu pragnę wiedzieć.
Kim jesteś , którego czczę ? Jakie jest imię tego ,którego widziałem?
Powiedz mi, jak zbliżyć się do ciebie
pokłonił bym się w strachu.
Mówisz do mnie lecz czym jest to co słyszę?
Nigdy naprawdę nie dotknęliśmy się...
- taki jest projekt mojego największego lęku.
Okrutny, okrutny, okrutny... zasłona, której nie mogę przebić,
w innych światach mieszkamy,
usiłując zniszczyć co rozdziela się.
Zwracam moją twarz przeciwko obcym
błona -ściany i rozpaczliwie wzywam do ciebie
od najciemniejszych głębi mojej samotnej duszy.
Mgła wymiarów,
przez którą spojrzeć, wydaje się możliwe
lub być może tylko, nasz "poziom" jest nie
korzystny, ponieważ to jest po prostu zbyt niskie.
To prawda, że tylko siła luster
mogła zdobyć mgłę i wtedy, będzie zatem otrzymane?
Odwracasz iluzję głosu...
- moje pragnienie wieńczyło przez inną klęskę.
Jeżeli wątpliwość idzie rosnę słabo w lęku...
- "jednego dnia wszystkie obrazy bledną".
Kłamiąc, spoglądając wewnątrz
przywołuję mojego martwego kochanka w jego grobie.
Moje oczy ujrzały w przelocie ciebie,
teraz pożeram siebie, by objąć twój spokój.
Odległość rośnie, dryfujemy na bok.
Co jest przydatność oczu, jeżeli nie widzą?
Usłysz mnie w mojej ciemności,
proszę zaczekaj na mnie, znajdę drogę.
Obiecuję, oprę się pływom,
aż w końcu jestem połączony z tobą znów...
