Von der Einfalt...Bestimmt seit tausend Jahren schon
Auf dem kalten Grund des Meer's;
Ach, sag', mein Kind, Du kennst den Schlaf:
Wie lange ist es wohl schon her?
Wie Du, so sind auch wir geschlagen
Und im Tode träumen wir.
Du weißt, es ist nicht wirklich tot,
Was dort unten ewig liegt,
Weil eines Tages ja die Zeit
Den Tod letztendlich doch besiegt.
O naiwnościNa pewno już od tysiąca lat
Na zimnym dnie morza;
Ach, powiedz, moje dziecko, ty znasz sen:
Jak długo on tam już trwa?
Jak Ty, tak my także byliśmy pokonani
I marzyliśmy w chwili śmierci.
Ty wiesz, to nie jest naprawdę martwe,
Co tam na dole spoczywa na wieki,
Ponieważ któregoś dnia
Ostatecznie nadejdzie czas śmierci.